Sinds 1 juli 2015 heeft een werknemer recht op een transitievergoeding als zijn of haar arbeidsovereenkomst minimaal twee jaar heeft geduurd en deze door of vanwege de werkgever wordt beëindigd. Deze transitievergoeding is bedoeld ter compensatie van het ontslag en om de overgang naar een andere nieuwe baan wat makkelijker te maken. Zoals we al eens in een eerdere blog hebben toegelicht, is een werkgever de transitievergoeding óók verschuldigd bij een ontslag van een werknemer vanwege langdurige arbeidsongeschiktheid (twee jaar ziek of meer). Over dit onderwerp is de afgelopen tijd veel discussie geweest. Met als resultaat een nieuwe compensatieregeling, die per 1 april 2020 in werking treedt. Reden voor ons om jou als werkgever of als werknemer via deze blog meer te vertellen over deze nieuwe compensatieregeling.
Transitievergoeding: onrechtvaardig?
De verplichting om een transitievergoeding te betalen bij een ontslag vanwege langdurige arbeidsongeschiktheid, geldt al sinds 1 juli 2015. Werkgevers zagen deze verplichting al snel als onrechtvaardig. Zo gaven werkgevers aan al twee jaar lang met een zieke werknemer te hebben gezeten, die minimaal voor 70 procent moest worden doorbetaald zonder dat er de gebruikelijke arbeid tegenover stond. Daar kwamen de nodige kosten voor re-integratie nog eens bij. En daar bovenop kwam dan óók nog eens de verplichting om een transitievergoeding te betalen.
Slapend dienstverband.
Veel werkgevers gingen dan ook op zoek naar uitwegen om de transitievergoeding maar niet te hoeven betalen. Die uitweg vonden ze in het slapend in stand houden van het dienstverband van een werknemer. Als na 2 jaar arbeidsongeschiktheid door het UWV Werkbedrijf wordt geoordeeld dat door werkgever en werknemer aan alle re-integratieverplichtingen is voldaan, stopt namelijk de loondoorbetalingsverplichting voor een werkgever. Vanaf dat moment kan een werknemer immers aanspraak maken op een uitkering bij het UWV Werkbedrijf. Maar zonder dat er dan feitelijk nog enige loonbetalingsverplichting bestaat, kan een werkgever het dienstverband van een werknemer dan wel gewoon door laten lopen. Zo’n dienstverband wordt een ‘slapend’ dienstverband genoemd. Voor een werkgever is dit een manier om onder deze in haar ogen ‘extra’ financiële verplichting uit te komen. De transitievergoeding is immers alléén verschuldigd bij het eindigen van het dienstverband door of vanwege werkgever.
Langdurig arbeidsongeschikte werknemers waren hier natuurlijk niet blij mee. Zij liepen in veel gevallen aardige bedragen aan vergoeding mis. Diverse werknemers hebben zich dan ook tot de rechter gewend om tóch de transitievergoeding te krijgen waarop zij recht meenden te hebben. De rechter wees deze vorderingen echter steeds opnieuw af. Een werkgever was naar de mening van de rechter namelijk helemaal niet verplicht om het dienstverband bij langdurige arbeidsongeschiktheid daadwerkelijk te beëindigen. Daarmee werden de slapende dienstverbanden dus helemaal een feit.
Tijd voor aanpassing?
Het ongenoegen aan beide kanten over de transitievergoeding bij langdurige arbeidsongeschiktheid heeft er uiteindelijk wel toe geleid dat onze regering haarzelf de vraag is gaan stellen of deze regel dan toch geen aanpassing behoeft. Het heeft vervolgens de nodige tijd geduurd maar onlangs heeft de regering er toch een klap opgegeven en is kenbaar gemaakt dat er een nieuwe compensatieregeling komt. Deze nieuwe regeling zal per 1 april 2020 in werking treden.
Wat houdt de nieuwe compensatieregeling in?
De nieuwe compensatieregeling gaat zoals gezegd per 1 april 2020 in.
De compensatieregeling komt erop neer dat, zodra de werkgever het dienstverband van een langdurig arbeidsongeschikte werknemer beëindigt, hij de werknemer een transitievergoeding moet betalen. Maar, en dit is nieuw: het UWV Werkbedrijf gaat deze vergoeding compenseren.
Deze nieuwe compensatiemogelijkheid gaat ook gelden voor transitievergoedingen die een werkgever eerder – vanaf 1 juli 2015 – al heeft voldaan aan langdurig arbeidsongeschikte werknemers. Voor deze al betaalde transitievergoedingen kan een werkgever straks dus met terugwerkende kracht een compensatie krijgen van het UWV Werkbedrijf.
De compensatieregeling maakt geen onderscheid tussen arbeidsovereenkomsten voor bepaalde of onbepaalde tijd. Ook maakt de compensatieregeling geen onderscheid op basis van de wijze waarop de arbeidsovereenkomst wordt beëindigd; zolang er maar sprake is van langdurige arbeidsongeschiktheid (twee jaar of langer ziek).
Wil een werkgever gebruikmaken van de compensatieregeling? Dan moet hij deze compensatie aanvragen bij het UWV Werkbedrijf, waarna het Werkbedrijf een beslissing neemt. De compensatie zelf komt vanuit het Werkeloosheidsfonds (Awf). Daar staat dan wel een verhoging van de te betalen premie voor de werkgever tegenover.
Meer weten?
Tot zover de belangrijkste uitgangspunten van de nieuwe compensatieregeling voor langdurig arbeidsongeschikte werknemers. Wil je als werkgever of als werknemer meer weten over deze nieuwe compensatieregeling? En hoe je hier het beste op kunt inspelen? Neem dan gerust contact op met ons op (Linda Prop, 0164-212721 of linda@anderzadvocaten.nl). Óf kom langs op ons gratis wekelijks inloopspreekuur (iedere maandag van 17.00 tot 19.00 uur). We staan graag klaar om al je vragen te beantwoorden!
