Langdurige arbeidsongeschiktheid en de transitievergoeding: een veelvoorkomend discussiepunt tussen werkgever en werknemer.
De afgelopen periode ontvingen wij veel vragen van zowel werkgevers als werknemers over de transitievergoeding bij langdurige arbeidsongeschikt. De praktijk leert dat dit onderwerp een ‘hot item’ is voor zowel werkgever als werknemer. Bovendien ligt er over dit onderwerp een nieuw wetsvoorstel. Reden voor ons om dit onderwerp en het wetsvoorstel eens nader toe te lichten in deze blog.
Hierbij een paar voorbeelden van vragen die we ontvangen hebben over langdurige arbeidsongeschiktheid:
‘Ik ben al meer twee jaar arbeidsongeschikt en ontvang een uitkering van het UWV Werkbedrijf, maar mijn arbeidsovereenkomst bij mijn werkgever loopt nog steeds door. Kan dit zomaar?’.
‘Ondanks dat ik al ruim twee jaar arbeidsongeschikt ben, bestaat er nog steeds een arbeidsovereenkomst tussen mij en mijn werkgever. Ik weet niet goed wat ik hiermee moet. Heb ik nu nog bepaalde rechten en verplichtingen richting mijn werkgever? En hoe zit dit met de verplichtingen van mijn werkgever richting mij? Ik heb namelijk nog heel veel vakantiedagen openstaan, maar mijn werkgever weigert deze vakantiedagen te betalen. Wat kan ik hiertegen doen?’
‘Is mijn werkgever verplicht mijn arbeidsovereenkomst te beëindigen nadat ik twee jaar arbeidsongeschikt ben en is mijn werkgever dan verplicht om mij een transitievergoeding te betalen?
‘Een van mijn werknemers is bijna 104 weken arbeidsongeschikt. Ben ik na al de kosten die ik reeds heb gemaakt in het kader van de re-integratie nu verplicht ook nog een transitievergoeding te betalen?’
‘Klopt het dat er een instantie is waar ik de transitievergoeding kan terugvorderen?’
Verplichting tot betaling transitievergoeding bij langdurige arbeidsongeschiktheid
In beginsel geldt, dat indien een werkgever de arbeidsovereenkomst met een werknemer opzegt (na verkregen toestemming van het UWV Werkbedrijf) of door de rechter laat ontbinden, een werkgever een transitievergoeding aan de werknemer verschuldigd is. Sinds de Wet Werk en Zekerheid, die op 1 juli 2015 in werking is getreden, is een werkgever ook een transitievergoeding verschuldigd indien zij het dienstverband met een langdurig (104 weken of langer) zieke werknemer opzegt.
Veel werkgevers zijn op zijn zachts gezegd niet blij met deze verplichting. Zij betalen al twee jaar lang het loon van een zieke werknemer door, hebben daarnaast kosten moeten maken in verband met re-integratieverplichtingen en zijn dan bij de beëindiging van de arbeidsovereenkomst met de werknemer ook nog eens een transitievergoeding verschuldigd. Een vergoeding die toch aardig kan oplopen. Zeker in het geval van lange dienstverbanden en wat oudere werknemers. Reden waarom veel werkgevers ervoor kiezen om het dienstverband met de zieke werknemer niet meer te beëindigen maar gewoon door te laten lopen. Dit ook na twee jaar ziekte.
Slapend dienstverband
Het in dienst laten van de werknemer na twee jaar ziekte wordt ook wel het ‘slapend’ in stand houden van het dienstverband genoemd. Hiermee probeert de werkgever feitelijk gezien de verplichting tot het betalen van een transitievergoeding te omzeilen. Op zich slim bedacht van de zijde van werkgever, maar er zitten haken en ogen aan. En voor werknemer is het zeker ook geen prettige situatie te noemen.
Uitspraken rechtbank
Inmiddels zijn er door werknemers al diverse procedures gevoerd bij de rechtbank om alsnog de transitievergoeding te verkrijgen waarop men wettelijk recht heeft. Het bewust ‘slapend’ in stand laten van het dienstverband om de verschuldigde transitievergoeding te omzeilen, wordt door de werknemers aangemerkt als verwijtbaar handelen van de kant van werkgever. Uit diverse uitspraken blijkt echter dat de rechtbank hier niet zo over denkt. In vrijwel alle gevallen worden de vorderingen van de werknemer namenlijk afgewezen. Volgens de rechtbank is er namelijk geen verplichting om het dienstverband daadwerkelijk te beëindigen na twee jaar ziekte. Een werkgever wordt hierdoor min of meer gestimuleerd om het dienstverband ‘slapend’ in stand te laten.
De werknemer is het hier natuurlijk niet mee eens: Er bestaat namelijk een wettelijke verplichting tot betaling van een transitievergoeding bij beëindiging van het dienstverband na langdurige arbeidsongeschiktheid maar wat is deze wettelijke verplichting eigenlijk waard als een werkgever dit op eenvoudige wijze uit de weg kan gaan?
Wetsvoorstel
Al met al was de hierboven beschreven discussie voor onze Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid aanleiding te onderzoeken of voor deze situatie een oplossing kon worden gevonden. Dit heeft geresulteerd in een wetsvoorstel dat inmiddels in behandeling is genomen.
Op grond van dit wetsvoorstel zal een zieke werknemer waarvan de arbeidsovereenkomst wordt beëindigd na twee jaar ziekte het recht behouden op een transitievergoeding. Werkgever blijft dus verplicht een transitievergoeding te betalen, maar werkgever zal in tegenstelling tot de huidige regels worden gecompenseerd uit het Algemeen Werkeloosheidsfonds (AWF). Ook in het geval de arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd van een zieke werknemer na 2 jaar niet wordt verlengd, heeft werknemer recht op een transitievergoeding.
Een ander belangrijk punt in dit wetsvoorstel is dat er geen onderscheid meer gemaakt wordt naar de wijze waarop de arbeidsovereenkomst wordt beëindigd. Een zieke werknemer heeft niet alleen recht op een transitievergoeding bij opzegging van de arbeidsovereenkomst door de werkgever en bij ontbinding van de arbeidsovereenkomst door de rechter, maar ook bij de beëindiging van een arbeidsovereenkomst met wederzijds goedvinden (de welbekende vaststellingsovereenkomst).
Hoogte van de te betalen transitievergoeding
De hoogte van de te betalen transitievergoeding bij langdurige arbeidsongeschiktheid is in beginsel gelijk aan de wettelijke transitievergoeding. Maar let wel, er gelden een aantal beperkingen. Bij de berekening van de transitievergoeding dient uit te worden gegaan van de datum waarop de loondoorbetalingsverplichting van werkgever eindigt. Er dient dus niet te worden uitgegaan van de uiteindelijke einddatum, want dit zou puur en alleen bevorderen dat door een werknemer gestreefd zou kunnen worden naar een zo laat mogelijke einddatum om de transitievergoeding te verhogen.
Verder dient de transitievergoeding te worden berekend op basis van het brutoloon tijdens ziekte. Tot slot geldt, dat in het geval werkgever een loonsanctie opgelegd heeft gekregen (dit houdt in dat werkgever onvoldoende aan re-integratie van de zieke werknemer heeft gedaan en zijn verplichting tot loonbetaling gedurende een door het UWV Werkbedrijf te bepalen periode wordt verlengd na twee jaar arbeidsongeschiktheid), deze extra periode niet meetelt bij de berekening van de transitievergoeding.
Op dit moment is een werkgever de transitievergoeding bij langdurige arbeidsongeschiktheid nog uit eigen zak verschuldigd. Conform het nieuwe wetsvoorstel zal een werkgever gecompenseerd worden uit het Algemeen Werkeloosheidsfonds (AWF) voor de vergoeding die de werkgever verschuldigd is bij de beëindiging van het dienstverband van de langdurig arbeidsongeschikte werknemer. Voor een werknemer is dit een positieve ontwikkeling te noemen. De verwachting is dat deze nieuwe regel slapende dienstverbanden tegen gaat. Daarnaast wordt met dit wetsvoorstel ook aan de bezwaren van werkgevers tegen de hoge financiële verplichtingen bij langdurige arbeidsongeschikte werknemers tegemoet gekomen. Al is het niet zo dat werkgever zomaar op het AWF zal kunnen terugvallen: hiertegenover staat namelijk wel dat de AWF premie zal worden opgehoogd.
Over de wijze waarop uitvoering zal dienen te worden gegeven aan dit wetsvoorstel zullen nog nadere regels worden vastgesteld. Dit vooral met betrekking tot het aanvragen en het verstrekken van de compensatie voor de aan de langdurig arbeidsongeschikte werknemer betaalde transitievergoeding.
Voor een werkgever is het in ieder geval handig om te weten, dat de maatregel met terugwerkende kracht tot 1 juli 2015 zal worden ingevoerd. Dus mocht je als werkgever reeds een transitievergoeding hebben uitbetaald bij beëindiging van het dienstverband van een langdurig zieke werknemer of gaat deze situatie zich op korte termijn mogelijk voordoen, dan kan je als werkgever na inwerkingtreding van het wetsvoorstel alsnog gecompenseerd worden door het AWF voor de reeds betaalde transitievergoeding. Als het wetsvoorstel wordt goedgekeurd door de Tweede en Eerste Kamer, dan is de verwachte datum waarop het wetsvoorstel in werking zal treden 1 januari 2019.
Zit je als werkgever of als werknemer in een situatie waarbij langdurige arbeidsongeschiktheid een rol speelt? Wil je meer weten over je rechten en verplichtingen? Neem contact op met Anderz Advocaten. Linda Prop van Anderz Advocaten is gespecialiseerd in het arbeidsrecht en is graag bereid je van het gewenste advies te voorzien. Wees ook zeker welkom op ons wekelijkse gratis inloopspreekuur voor zowel particulieren als ondernemers. Iedere maandag van 17-19 uur op ons kantooradres: Blokstallen 2b te Bergen op Zoom.
Trackbacks & Pingbacks
[…] en om de overgang naar een andere nieuwe baan wat makkelijker te maken. Zoals we al eens in een eerdere blog hebben toegelicht, is een werkgever de transitievergoeding óók verschuldigd bij een ontslag van […]
Reacties zijn gesloten.