Recht op transitievergoeding bij langdurige arbeidsongeschiktheid?
Nog voor de inwerkingtreding van de Wet Werk en Zekerheid kozen werkgevers voor het opzeggen van het dienstverband met een langdurig arbeidsongeschikte werknemer na verkregen toestemming van het UWV Werkbedrijf. Het dienstverband werd vrijwel altijd opgezegd zonder dat aan werknemer enige vergoeding voor de beëindiging van het dienstverband werd toegekend. De Wet Werk en Zekerheid heeft hier wijziging in aangebracht. Sinds 1 juli 2015 heeft een werknemer namelijk recht op een vergoeding (transitievergoeding) bij het einde van een dienstverband wegens langdurige arbeidsongeschiktheid.
Transitievergoeding omzeilen
In de media verscheen vervolgens een artikel dat werkgevers een nieuwe vondst zouden hebben gevonden om de plicht tot betaling van de transitievergoeding aan een langdurig arbeidsongeschikte werknemer te omzeilen. Deze mogelijkheid tot omzeiling van de verplicht verschuldigde transitievergoeding zou liggen in het slapend voort laten bestaan van het dienstverband van de arbeidsongeschikte werknemer.
Dit artikel leidde zelfs tot Kamervragen, waarin het slapend voortzetten van een dienstverband ten einde het betalen van een transitievergoeding te omzeilen als ‘onfatsoenlijk werkgeverschap’ werd bestempeld. Een werknemer zou zich in een dergelijk geval zelf tot de rechter moeten kunnen wenden en daarbij niet alleen om toekenning van de transitievergoeding kunnen vragen, maar ook om toekenning van een aanvullende billijke vergoeding.
Slapende dienstverbanden
Maar hoe gaan rechters in de praktijk om met slapende dienstverbanden van langdurig arbeidsongeschikte werknemers?
Zo zijn er onlangs twee uitspraken geweest waarin de kantonrechter diende te oordelen over een slapend dienstverband van een langdurig zieke werknemer. In de ene uitspraak oordeelde de kantonrechter dat uit de arbeidsovereenkomst geen verplichting voor werkgever voortvloeit om een dienstverband te beëindigen. Bovendien had de werknemer onvoldoende aannemelijk gemaakt dat de werkgever het dienstverband in stand hield om de transitievergoeding te kunnen omzeilen. In de andere uitspraak oordeelde de kantonrechter dat een werkgever vrij is om een dienstverband met een langdurig arbeidsongeschikte werknemer in stand te houden. Zelfs als de reden hiertoe het niet willen voldoen van een transitievergoeding betreft.
Kortom, deze uitspraken lijken erop te wijzen dat de zogenoemde ‘nieuwe vondst’ kan werken en het dus mogelijk is om de verschuldigdheid van de transitievergoeding te voorkomen door het dienstverband met een langdurig arbeidsongeschikte werknemer in stand te houden.
Al is het nog maar de vraag of de ‘nieuwe vondst’ wel degelijk zo voordelig is voor een werkgever. Mijns inziens is iedere situatie anders en zal je als werkgever dus van geval tot geval dienen af te wegen of het belang van het niet verschuldigd zijn van een transitievergoeding opweegt tegen de mogelijke nadelen die het in standhouden van de arbeidsovereenkomst met zich mee kan brengen. Denk aan de discussies die het zou kunnen opleveren als een werknemer gedeeltelijk herstelt en zich opnieuw meldt voor het verrichten van werkzaamheden of over het al dan niet voorhanden zijn van passende arbeid bij een gedeeltelijk arbeidsongeschikte werknemer.
Heb je als werkgever te maken met een langdurig arbeidsongeschikte werknemer of ben je juist een arbeidsongeschikte werknemer en heb je advies nodig over wat jouw mogelijkheden zijn, neem dan vrijblijvend contact op met Linda Prop van Anderz Advocaten. Kom je uit de regio Bergen op Zoom dan kun je ook langskomen tijdens ons wekelijks inloopspreekuur.